Może właśnie dlatego jesień przepełniona jest niezwykłością, bo to właśnie jesienią, jak w żadnej innej porze roku gromadzi się wręcz spektakularna ilość zwierząt wszelkiej maści. Nawet wiosną nie dochodzi do takich komasacji mono i multi gatunkowych zbiorowisk dziko żyjących istnień. Niesamowity kolaż setek, czy tysięcy ptaków na niewielkich przestrzeniach, które zdają się wręcz kipieć życiem. Ten chóralny głos, migotanie wielu sylwetek, czy wręcz uderzający szum skrzydeł. To wszystko składa się na widowisko, którego doświadczanie trudne jest do porównania z czymkolwiek, a przeżycie z bliska jest nawet trudne do opisania. Podobnie jest przecież z rykowiskiem, czy bekowiskiem. Bez wątpienia nastał w przyrodzie niezwykły czas i choć kalendarzowo nadal jesteśmy w lecie, to wokół nas zaszły już wyraźne i jednoznaczne zmiany, te zmiany wprawne oko dostrzegło już nawet kilka tygodni temu.
Czaple białe nie są w tym względzie wyjątkiem, choć zdecydowanie ich zgromadzenia dalekie są w dyscyplinie i spójności do tych w wykonaniu żurawi czy gęsi. Pomimo, że dużo trudniej je zaplanować fotograficznie i dużo trudniej z powodzeniem sfotografować, to właśnie zgromadzenia czapli białej, niezwykłe "białe" sypialnie przykuwają od dawna naszą uwagę i od dawna wyznaczają pewien wiecznie realizowany zdjęciowo temat, z jeszcze trwalszym i nieustającym głodem kolejnych zdjęć i spotkań tych nieprawdopodobnych ptaków. Wieczorem, gdy kończy się polowanie nierzadko prowadzone przez te ptaki samotnie, czaple zaczynają się zlatywać do tylko sobie znanego punktu, który bynajmniej nie ma stałej lokalizacji. Kulą się i w spokoju zastygają, niczym śnieżne posągi wyraźnie kontrastujące swoją bielą na ciemnej połaci wody. W ostatnich barwach niebieskich godzin, przeplecionych ciągle tlącym się czerwieniami i purpurami horyzontem, ich białe fraki wyglądają wręcz nierealnie. To widok, którym nie można się nasycić i do którego będziemy wracać chyba już zawsze. Przepełniony jakimś spokojem i trudną do zdefiniowania fascynacją.
Czapla biała
Great white heron
Ardea alba
fot. Łukasz Boch
Hozzászólások